معرفی رشته طراحی معماری
واژه شناسی:
معماری به انگلیسی (Architecture) ، فرایند و هم چنین محصول فرایند برنامه‌ریزی، طراحی و ساخت ساختمان‌ها و دیگر سازه‌ها می‌باشد. کارهای معماری که به شکل ساختمان بروز می‌کنند، معمولاً به عنوان نمادهای فرهنگی و کارهای هنری شناخته می‌شوند. تمدن‌های باستانی معمولاً توسط بقایای معماری و دستاوردهایشان شناخته می‌شوند.
تعریف و مفهوم طراحی معماری:
هنر و دانش طراحی ساختمان‌ها و برخی از سازه‌های ساخته نشده است که در وهله اول مستلزم درک زیبایی شناسانه و اتخاذ اهداف ایدئولوژیک در بعد هنری و فلسفی می باشد (که سبک شناسی معماری مربوط به همین حوزه است، یعنی سبک های معماری ناشی از تفکرات مختص ایدئولوژی ها هستند) و داشتن اشرافیت بر شیوه ها و فن آوری های ساخت و ساز معماری می باشد. یعنی معماری ملقمه ای از هنر و دانش مهندسی است.
کتاب De Architectura، اثر ویترویوس معمار رومی، نخستین کتاب باقی مانده در باب معماری است. او درباره معماری چنین می نویسد: «معماری توجه همزمان به ابعاد کارکردی، ساختار و زیبایی ساختمان است.» طبق نظر او سه نوع طراحی پایه ای معماری وجود دارد که در بردارنده توجه به این سه بعد است. این سه نوع طراحی عبارتند از: پلان (plan) که نشان دهنده ی کارکرد است، مقطع یا برش (section) که نشان دهنده ی ساختار است و نما (elevation) که القا کننده ی زیبایی طرح معماری است.
همان‌گونه که معماری رابطه‌ای مشخص با هنرهای زیبا دارد، رابطه مشخصی هم با مهندسی دارد. معمار می‌تواند نقش یک مهندس را بازی کند اما نباید فراموش شود که هر یک از این دو حرفه، تعریف مشخصی دارند. بیش‌تر ساختمان‌های تاریخی که مورد تحسین واقع شده‌اند، به دست اشخاصی ساخته‌شده‌اند که هم معمار و هم مهندس بوده‌اند. هر بنا نیاز به پیش بینی‌های تکنیکی دارد که کار مهندس است. در حالی که معمار علاوه بر دیدن این نیازها، باید فراتر رود و معنا، حس یا ایده‌ای را منتقل کند. برای مثال یک بنای مذهبی مثل کلیسا باید بیان‌کننده یک نظم کیهانی، منتقل‌کننده احساس ایثار و حتی آموزش‌دهنده ایمان و فلسفه مذهبی از لابلای فرم، ریختها و تزئینات باشد. یک ساختمان حکومتی هم باید دارای شخصیت خاص باشد و بازدیدکنندگان (یا شهروندان) را به یک رفتار مورد انتظار وادارد. خانه‌ها باید عملکرد ایمن و شخصیتی گرم و خانگی داشته باشند. این اهداف و سیاست‌ها توسط فرهنگ یا حتی خود شخص سازنده تعریف می‌شود و در حوزه کاری معمار (و نه مهندس) قرار دارد.
برخی معماران بارها عنوان کرده‌اند که یک بنای کارکردی و ایستا ذاتاً زیبا و مطلوب است و معماری باید تنها به عنوان شاخه‌ای از مهندسی شناخته شود.
واحدهای درسی مهندسی شهرسازی:
در رشته معماری، دانشجویان واحدهای درسی هندسه کاربردی، کارگاه مصالح وساخت، درک وبیان محیط، بیان معماری، هندسه مناظر ومرایا، “انسان، طبیعت، معماری”، طراحی معماری، مبانی نظری معماری، آشنایی با معماری جهان، برداشت از بناهای تاریخی، آشنایی با معماری اسلامی، آشنایی با معماری معاصر، نقشه برداری، تنظیم شرایط محیطی، تأسیسات الکتریکی(نوروصدا)، ایستایی، مقاومت مصالح وسازه های فلزی، سازه های بتنی، متره وبرآورد، مدیریت وتشکیلات کارگاه، مصالح ساختمانی، ساختمان و گزارش کارگاه، روستا، طرح معماری، آشنایی با مرمت ابنیه، طراحی فنی، و … را می گذرانند.
نرم افزارهای شهرسازی:
با توجه به پیشرفت تکنولوژی و استفاده‌های روزافزون از سیستم‌های کامپیوتری، معماری نیز دستخوش این کاربردها بود و امروزه سیستم‌های بسیاری در راستای ایجاد بستری امن و سریع برای دسترسی به پرونده‌های معماری در آتلیه های معماری طراحی شده‌است. از جمله پرکاربردترین نرم افزارهای مورد استفاده در این رشته:
اتوکد (auto cad)، اسکچ اپ (sketchup)، رویت (revit)، تری دی مکس، وی ری (vray)، هند دراوینگ (handdrawing)، آرچی کد (archicad)، راینو (rhino)، لومیون (lumion) می‌باشند.